εξάστοιχος

-η, -ο (Α ἑξάστοιχος, -ον)

(για κριθάρι) με στάχυ που αποτελείται από έξι σειρές κόκκων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εξα- < ἕξ (πρβλ. ἑξάγραμμα) + στοίχος].